Keppelse golfclub [Review 2022]

Keppelse golfclub

Vandaag mochten we aantreden op de Keppelse golfclub in Hoog-Keppel (Achterhoek, Gelderland) onder smakelijke omstandigheden. Het was vorige week vrijdag (28 oktober) nog zo’n twintig graden en we konden lekker rond in ons t-shirt.

Beiden, Wouter en ik, hebben we nog niet eerder gespeeld op de Keppelse. Van te voren was het al een mooi heen en weer gedim dam over de baan en hoe we deze wel eens even te grazen zouden nemen.

Wouter speelde een goede ronde, dus ik zal aan de hand van zijn prestaties de baan met jullie doornemen, inclusief zelfgemaakte foto’s en beschrijving van randzaken zoals de range en chipping green.

Greenfee en oefenfaciliteiten Keppelse golfclub

Omdat we lid zijn bij golfclub ‘t Zelle moesten we 45 euro afrekenen per persoon om 18 holes te spelen in de zomertijd. 

Greenfee	18 holes	9 holes
Standaard greenfee	€ 60	€ 35
Introductietarief	€ 35	€ 20
Hospitalitytarief	€ 35	€ 20

We werden prima geholpen door de dame achter de balie en na een kijkje om ons heen vonden we het restaurant en het terras er meer dan prima uitzien. We kregen na het afrekenen een greenfee, twee scorekaartjes en een potloodje. Beetje een tegenvaller dat we geen range ballen kregen!

Driving range

Tijd om naar de range te gaan. Hier kun je ballen halen per 20 voor 1 euro. Na één grote emmer gevuld te hebben met ballen liepen we naar buiten om een paar lekkere ballen te gaan slaan.

Mooi om te zien dat er op de range veel targets zijn om naar toe te slaan vanaf de matten; vallen, afstandsborden en kokers. Daarnaast heeft deze range veel reliëf, iets dat we later ook terug hebben gezien in de baan.. De range is aan de korte kant voor de longhitters, slechts 200 meter.

Op het eind wilden we nog een aantal keer de driver oefenen, echter kon dit niet van de grote mat buiten (geen optee mogelijkheden). We besloten naar binnen te gaan om daar verder te gaan met de driver omdat hier gebruik gemaakt kon worden van de tees.

Het overdekte gedeelte van de range was wat aan de kleine kant en nodigt eerlijk gezegd niet heel erg uit om onder te gaan slaan. Na een paar drives geslagen te hebben was het tijd om verder te gaan.

Chipping en putting

De greens lagen we redelijk bij, een beetje bobbelig. Qua snelheid was het goed. De chipping en pitching area bij de Keppelse is vrij compact, je kunt er dus geen ballen slaan van 70 meter maar wel oefenen met je kortere chips, bunkerslagen en kleine pitches.

Na hier wat gechipt en geputt te hebben was het tijd om de baan in te gaan.

Front nine Keppelse golfclub

We speelden deze golfbaan vanaf de gele tees, met in totaal een lengte van 5579 meter (par 71).

We mochten direct aantreden op een par 5 in de vorm van een dogleg naar rechts. Wat op de website leek een erg smalle hole te zijn bleek ontzettend mee te vallen. Wouter sloeg een wat lage bal af en kon daarmee met zijn tweede slag het water over naar rechts.

Vanuit hier sloeg ‘ie een goed ijzer met daarna nog 180 meter te gaan naar de green, zijn vervolg slag was iets korter en Wouter hield nog een pitch over van zo’n 70 meter. De greens en fairways kennen veel reliëf wat het spelen en inschatten leuk en lastig tegelijkertijd maakt.

De pitch kwam iets over de green terecht en Wouter had nog een chip van zo’n twintig meter over. Vol souplesse wist Wouter met zijn Gap wedge een mooie chip te maken. De bal bleef rollen en rollen en PATS tegen de vlag aan, chip in! Mooi par van Wouter en op naar de volgende.

Hole twee is een dogleg naar links waar je moet opletten met de bomenpartij aan de linkerkant. De afslag van Wouter was goed maar trok iets naar link waardoor hij onder de bomen terecht kwam. Hierna volgde een goed schot waar hij net de boom raakte. Daarna was er nog zo’n 80 meter over, de pitch belandde op de foregreen. Na een chip en een twee putt noteerde Wouter een double-bogey.

Hole 3 was een stukje lopen, zeg maar rustig een boswandeling.. Mooie par 3 van 173 meter. Ijzertje vier naar de green? Let’s go. We belandden beide aan de linkerkant van de green; daar waar je niet hoort te missen. Super chip en een fantastische putt zorgen voor de tweede par op de scorekaart van Wouter.

Hole 4 was de angstgegner, zo leek van te voren. Een super lange par 4 (408 meter) die smal oogde. Toen we ‘m echter in werkelijkheid zagen viel dit ontzettend mee qua hoe smal deze was. De fairway was juist erg breed, en je kon ook nog wel een stukkie van hole 3 meepakken als het moest. 

Wouter gaf zijn ijzer 4 een super tip en deze vloog richting de 210 meter. Wat nou lange par 4? Daarna nog een goede tik met de ijzer 4 en er was nog 80 meter over. De pitch die volgde belandde iets over de green heen, vanuit hier een mooie chip en putt leidde tot een bogey.

Nu mochten we naar hole 5, toch wel een heel gave par 3 die je over het water speelt. Wanneer je risicovol speelt dan kun je ineens naar de vlag, die net na het water gestoken stond. Links lag de ruimte voor als je voor safe wilde spelen. 

Wouter sloeg de bal goed af en vloog direct over de vlag heen, net achter de green. Hij chipte de bal fantastisch terug en kon de bal aftikken van 20 centimeter voor de volgende par.

Wat ons na deze hole begon op te vallen was dat de teeboxen erg drassig waren en dat er een soort van kalk op was aangebracht. Waarom dit gedaan is, is ons nog steeds onduidelijk. Qua fairways waren we niet ontevreden maar was het ook zeker niet fantastisch, de greens waren tot nog toe best vlot. Dikke prima.

Enfin, hole 6 is een hole die weer iets naar links trekt, een par 4 van 288 meter. Wouter sloeg wederom af met zijn ijzer vier en ging weer iets naar links. Vanuit hier sloeg hij hem iets in de grond en de volgende slag belandde links naast de green. Een chip en een putt voor bogey dacht hij. De chip was iets te kort en de putt daarna iets te lang. Toen had Wouter nog een bult op putt van vier meter over die hij met klasse raak putte.

Inpakken en wegwezen, op naar hole 7. Wederom een best wel lange wandeling. Toen we bij 7 aankwamen zagen we een super brede fairway (par 4, 280 meter). Hier konden we mooi met de driver slaan. Wouter sloeg een fantastische drive uit de losse pols van zo’n 230 meter. 

Hierna nog een korte pitch over, deze was helaas iets te kort. De derde bal lag er lekker op en na een twee putt kon er weer een bogey genoteerd worden. 

Hole 8 was wederom een relatief korte par 4 van 290 meter welke vrij breed was. Wouter sloeg af met een mooie ijzer vier over de boom heen die midden op de fairway staat. Precies bij het paaltje van de 100 meter, mooi in het midden van de fairway. 

Wouter sloeg daarna onfortuinlijk een mooie pitch nét in de bunker. Op triomfantelijke, geheel onorthodoxe wijze wist Wouter de bunker uit te komen en de par te verzilveren. 

Op hole 9 zit er een mooie waterpartij aan de rechterkant, deze schrikt eerlijk gezegd niet heel erg af. Aan de linkerkant zit zo’n zee van ruimte (je kunt de fairway van hole 10 gebruiken) dat je hem gemakkelijk daar kunt mikken. 

Dat is dan ook wat Wouter wijselijk deed. De bal kwam iets lager van de grond dan gehoopt maar maakte flink afstand. De tweede slag kwam op de foregreen. Wat een par leek te gaan worden werd helaas een double bogey na een vier putt.

Conclusie front nine Keppelse

De eerste negen holes van de Keppelse waren aantrekkelijk ingericht en best wel aardig onderhouden. De glooiingen brachten interessante putts en slagen met zich mee. De vergezichten waren ook erg mooi op deze zonnige herfstachtige dag.

Back nine Keppelse

Hole 10 is gelijk een interessante par 4, van 350 meter. Aan de rechterkant grenst hole 18, rechts is dan ook de plaats waar alle ruimte ligt. Mocht je de bal missen dan kom je op 18 terecht, wat helemaal geen probleem is.

Wouter sloeg een drive af, iets naar rechts, vanaf daar een mooie ijzer 7 die net iets te kort was. Chip, putt en een par. Op naar 11.

De wandeling naar hole 11 was weer een aardig boswandeling, maar de hole was erg fraai. We liepen hier op weg naar hole 7 al langs en we hadden zoiets van; deze willen we spelen.

Een mooie par 3 golf hole ingepakt met bunkers aan de voorkant. 

Wouter sloeg mooi over de bunkers heen, de bal kwam net naast de green neer. De chip was iets te kort en met een twee putt werd er een bogey genoteerd.

Hole 12 is een mooie dogleg naar links, met veel ruimte aan de rechterkant van de fairway van hole 8. Als je nog niet helemaal zeker bent met je driver dan mik je gewoon naar rechts en kun je in principe niet missen.

Wouter sloeg een goede driver af, gevolgd door een wat getopte bal die aan de linkerkant van de green terecht kwam. Een fantastische chip resulteerde in een putt van 30 centimeter voor par, die ging er natuurlijk in. Op naar hole 13 van de Keppelse.

Voordat we op de dertiende hole aankwamen was het eerst tijd voor een boswandeling van zo’n 5 minuten. De golfbaanarchitect van de Keppelse had aardig wat whiskey op vermoeden wij zo, gezien zijn ontwerp. 

Hole 13 was een korte par 3 waar veel wind stond, is dit altijd het geval? We hadden in ieder geval een ijzertje meer en het bleek voor ons beiden niet genoeg te zijn. We belandden beiden in de bunker voor de green. Deze bunker waren vrij diep, daar had Wouter ook even last van.

Na een aantal keer in de bunker geslagen te hebben vond ‘’ie het welletjes en was het tijd voor hole 14.

Tot dan toe waren we eigenlijk best wel tevreden over de Keppelse en hoe deze onderhouden was. Vanaf hole 14 ging het heel snel bergafwaarts. De baan leek hier nagenoeg niet meer onderhouden te worden. De fairways waren lang en er lag er veel zand op. De green waren erg beschadigd op sommige plaatsen.

Hole 14 (par 4 286 meter) begon voor Wouter met een mooie drive waar hij nog even flirtte met out of bounds (hij vloog eroverheen en belandde toen weer op de baan op de teebox van hole 15. Hole 15 kruist namelijk hole 14, best verwarrend op het moment dat je wil afslaan vanaf hole 14. 

Enfin, genoeg gezeurd. Na de fenomenale drive van Wouter had hij nog een pitch van zo’n 50 meter over. Deze raakte hij een beetje in de grond waardoor de bal net tekort kwam. De volgende pitch was goed. Twee putts verder noteerde Wouter een bogey op zijn scorekaart.

Hole 15 is een par 4 van 323 meter met wederom zeeën van ruimte. Wanneer je ver slaat dan kun je hem gewoon de diepte in spelen en vanuit daar verder spelen. Wouters afslag kwam iets aan de rechterkant terecht met de driver, twee slagen later lag ‘’ie op de green. Op deze zeer slecht onderhouden green was het een wonder dat Wouter twee putts nodig had. Wederom een bogey genoteerd.

Vanuit hier gingen we door naar 16, een korte par 5 dogleg naar rechts. Wanneer je 200 meter kunt halen dan kun je daarna de hoek om en heb je slechts nog 200 meter over. Wederom heb je hier weer zeer veel ruimte, maar dan aan de linkerkant. Het maakt eigenlijk niet zoveel uit waar de bal terechtkomt. 

Wouter sloeg zijn driver goed rechtdoor en daarna? Het viel op dat hole 16 alweer iets mooier was onderhouden.

Hole 17 was een super lange par 4, dogleg naar links. Wouter kon door zijn eerste slag de hoek aardig afsnijden. Met nog 200 meter te gaan was de green in zicht. Ijzer vier in de hand gaf niet het gewenste resultaat met een rolletje van zo’n 100 meter. Daarna was de pitch te kort. De derde maal lag Wouter op de green, twee putts en de double bogey werd genoteerd.

Op 18 sloten we af met een par 5 die super breed was. Deze hole was dan ook weer iets meer in de stijl van de eerste negen die we gespeeld hebben, beter onderhouden en meer glooiend. Rechts lag de ruimte met de fairway van hole 10. 

Hier mikte Wouter dan ook op met een lage drive onder de wind door. Een goede drive van wel 230 meter gevolgd door een houten drie die terechtkwam op de teebox van hole 10. Een super mooie afstand afgelegd na twee slagen.

Na de pitch lag Wouter op de foregreen en met twee putts wist hij een par te verzilveren. 

Conclusie Keppelse golfclub in Hoog-Keppel

Al met al hebben we een mooie vrijdagmiddag weten te beleven op de Keppelse golfbaan. De baan was niet fantastisch onderhouden maar ook niet super slecht. Qua greenfee prijzen denken wij dat je beter kunt krijgen voor je geld. 

De Online Golfer Caddies geven de volgende cijfers:

• De 18 holes golfbaan is de moeite waard om een keer te lopen. De baan is mooi ontworpen maar mist wel een stukje onderhoud. Sommige fairways zijn gewoon dramatisch en dat verpest het een beetje voor de rest van de baan.
• De oefenfaciliteiten zijn in principe gemiddeld voor een golfbaan. Geen uitschieters naar boven maar ook niet naar onder. Op de grote baan zit een korte par 3 baan verwerkt, een leuke toevoeging voor juniors / beginnende golfers.
• Qua sanitair was het degelijk en het restaurant zag er bovengemiddeld uit. We hebben het restaurant echter niet geproefd wegens geen gebruik aan tijd.